شهد شیرین کلامت بین ساغـر ریخته            پای این مکتب یقین دارم که باور ریخته

اشرف اولاد آدم حـضرت خـتـمی‌مآب            عـالم و آدم به پایت مـثل نوکـر ریخته

خاتمیت را تو معنا داده‌ای ختم العقول            انـبـیا زیـر قـدم‌هـای شـما سر ریـخـته

جهل را راندی ز اطراف بشر ای عقل کل            دانش کل خـلایق؛ پـیشت ابـتر ریخـته

مهربانی، ارمغـانی بود بخشیدی به ما            بین اخلاق شریفت؛ شور دیگر ریخته

از دم گرمت میان مشرکین دل پا گرفت            کـیمـیای چـشم تو باشـد، ابـوذر ریخته

خیر یعنی که تأسّی بر تو و بر سیره‌ات            خیر مطلق مطمئنم پای این در ریخته

امتداد دین به جان مرتضا وابسته است            جانشینی را خدا در جان حـیدر ریخته

بی‌علی ناقص شود هر کاملی حتی نماز            شیعه با عشق علی در سینه‌اش زر ریخته

نسل پاکت یارسول الله از صدیقه است            ریشۀ سادات را یزدان ز کوثر ریخته

یک نگاه ویژه‌ای داری به زوّار حسین            بر گدایی که ز چشمش، دُرّ و گو هر ریخته